Andaligur fíggindi (1)

Poli Jacobsen talar um, at vit hava ein andaligan fígginda. Tað er nógv, sum hendir í okkara lívi, sum vit ikki hava ræði yvir, og tí trúgva nógv menniskju, enntá trúgvandi, at Gud hevur eina ætlan við øllum, sum hendir. 

Nú kunnu tað vera hendingar, sum Gud hevur eina ætlan við, men sambært Guds Orði, so hendir eisini nógv, sum Gud ikki hevur eina ætlan við. Vit fáa greitt at vita í Skriftini, at vit hava ein mótstøðumann. 

Eyðmýkið tykkum tí undir veldigu hond Guds, so Hann á tíð Síni kann seta tykkum høgt! (7) Og kastið alla sorg tykkara á Hann! Tí Hann hevur umsorgan fyri tykkum. (8) Verið edrú, vakið! Mótstøðumaður tykkara, Djevulin, gongur um sum brølandi leyva og leitar eftir, hvørjum hann fær gloypt. – 1 Pæt. 5.6-8

Ofta bíða vit trúgvandi eftir, at Gud skal gera okkurt við ymiskt í okkara lívi. Men tað er ein rættur samanhengur at bíða eftir Gudi, og tað er ein skeivur. Tað er sumt, sum bert Gud kann gera, men tað er eisini tað, sum Gud hevur biðið okkum um at gera.

Hoyr Pola Jacobsen tala um:

1. At vit mugu vita, HVØR okkara andaligi fíggindi er

2. At vit mugu vita, HVAT Jesus hevur gjørt við okkara andaliga fígginda

3. At vit mugu vita, hvat VIT skulu gera við okkara andaliga fígginda